Normalde okuyacağım kitabın arka kapak yazısını asla okumam ama bu kitap için bir istisna yaptım. Beni çok şaşırtıcı ve akıcı bir kitap beklediğini düşündüm. Akıcılık kısmı doğru olsa da şaşırtma kısmı için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Çünkü daha ilk sayfadan itibaren olacakları bilerek okudum. Haliyle kitap ne kadar akıcı da olsa okurken olacakları bilmek sıkıcı bir durum oluşturuyor.
Diğer bir durum ise dine fazlasıyla yer verilmesiydi. Başlarda çok güzel bir durum gibi gelse de okurken bu durum sıkıcı bir hal almaya başladı. Özellikle ortalarından itibaren bazı kısımları atlatmamak için kendimi zor tuttum.
Öyle bir yazı yazdım ki hiçbir şeyi beğenmediğim düşünülebilir: Aslında beğendiğim şeylerde vardı. Mesela sadece bir kişi üzerine yoğunlaşılmaması, birden fazla karakterin hayatına bakmamızı sağlaması çok güzeldi. Her karakterin yaptıklarının altında yapan sebepleri ve karakterin psikolojisinin anlaşılmasında kolaylık sağlıyor.
Genel olarak bakacak olursak kitapta beğendiğin yerler olsa da benim için hayal kırıklığı oldu. Aslında kitapla ilgili çok güzel şeyler duymuştum. Belki de çok fazla şey bekledim. Okumasam bir şey kaybetmezdim dediğim kitaplardan biri oldu.
Aslında pek yabancısı olmadığım bir ortama tekrardan giriş yapıyorum. Bir daha ala geri dönmem deyip duruyordum. Zaten bu hayatta bir şey biliyorsam o da kesinlikle büyük konuşmamak gerektiğidir.
Daha önce Kitap Aşığı adında bir blogum vardı. Tam dört sene boyunca emek vermiştim. Başlarda blogumla ilgilenmek beni çok mutlu ediyordu.İlk zamanlarda hobim olan şey zamanla hayatımın bir parçası olmuştu. Kitap okudukça blogda paylaşım yapıyordum.Zamanla bu durum beni tam anlamıyla tatmin etmemeye başladı ve video çekmeye başladım. Takipçilerden çok güzel tepkiler alıyordum.Zaten blogu açarken tek amacım okuduğum kitap hakkında başka insanlarla sohbet edebilmekti ki bunu başarmıştım.
Her şey güzel giderken artık eskisi gibi kitap okuyamadığımı fark ettim. Artık video ve blog bana işkence gibi geliyordu. Çünkü okuyamıyordum - ki bu durumum sene dürdü. İlk sene zor da olsa bloga devam ettim ama sonrasında hiç kitap okuyamaz hale geldim. Bende blogu kapattım.
Yazının başında da dediğim gibi artık blog olayına dönmeyi düşünmüyordum ama artık kitap okuyabiliyorum. Kitap okuyunca onun hakkında bir şeyler karalamaya o kadar çok alışmışım ki şu anda büyük eksiklik hissetmeye başladım. Hem bazı şeylere sıfırdan başlamak iyi olur diye düşündüm ve " Gökyüzünü Okumak" ile sizlere tekrardan merhaba ediyorum
Önümüzdeki yazılarda görüşmek üzere!
Normalde okuyacağım kitabın arka kapak yazısını asla okumam ama bu kitap için bir istisna yaptım. Beni çok şaşırtıcı ve akıcı bir kitap beklediğini düşündüm. Akıcılık kısmı doğru olsa da şaşırtma kısmı için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Çünkü daha ilk sayfadan itibaren olacakları bilerek okudum. Haliyle kitap ne kadar akıcı da olsa okurken olacakları bilmek sıkıcı bir durum oluşturuyor.